Chinese Dumpling of toch een Hollandse Hap?

Eten, eten en nog eens eten! Daar is waar het hier om draait in Beijing en ik denk eigenlijk wel heel China.
Verschillende culinaire keukens kruisen elkaar hier. Het enige jammere is dat sommige recepten ook wel een beetje hun smaak verliezen vanwege hun Chinese twist maar het is af en toe echt wel een verwelkoming om even wat anders te eten dan Chinees. Al moet ik zeggen dat ik de Chinese keuken steeds meer ga waarderen! Haha er zullen nu een aantal mensen misschien verbaasd zijn dat ik dat nog ooit ging zeggen.
Chinees eten is zo anders als de nummertjes die wij bij de Nederlandse Chinees bestellen, dat kun je nauwelijks vergelijken. Het eten is vaak zeer spicy en babi panghang staat hier niet op het menu. Wel hebben ze afhaalchinees! Ja ja deze bestaat echt en zelfs de sambal bij, al doen ze die al standaard in de meeste gerechten.
Die afhaal Chinees is handig en verleidelijk als je nog steeds maar een pitje hebt om op te koken. Buiten de deur eten is hier dan ook een gewoonte en makkelijk te doen omdat je zoveel opties hebt.
Een ding weet ik wel er gaat niets boven een lekkere Hollandse bruine boterham kaas of een frikandel of kroket!

Genoeg over eten er zijn interessantere dingen om over te schrijven.
Inmiddels alweer 9 weken in Beijing, de tijd vliegt! Hard werken doen de weken sneller laten gaan maar er is natuurlijk ook af en toe tijd voor ontspanning.
Ik heb inmiddels wat Nederlandse, Duitse en Chinese kennissen/vrienden om me heen verzameld waar ik af en toe mee ga eten, shoppen of een avondje dansen. Beijing voelt steeds meer als een thuis plek aan en ja ook dat had ik zelf nooit gedacht te zeggen maar ik begin te houden van deze stad. Er is elke dag wel wat te beleven en dingen gaan soms heel gemakkelijk in vrije tijd (dat is met werk wel anders). Je hoeft geen eindeloze weken vooruit te plannen om tijd te hebben elkaar te meeten voor een etentje enzo. En als je even geen zin hebt ook even goede vrienden.

De afgelopen weken zijn voorbij gevlogen en heb nauwelijks kunnen denken en schrijven aan een nieuw verhaal. In de tussen tijd heb ik voor de 3e keer in de afgelopen 5 jaar mijn verjaardag ver weg van huis gevierd. Bijzondere ervaring als je nog niet echt veel mensen om je heen hebt verzameld maar ondertussen zijn we bijna in half november aanbeland en krijg ik nog steeds cadeau’s toe gestopt van me collega’s die eerder geen tijd hadden wat te kopen.
Verder ben ik het uitgaansleven hier wat gaan ontdekken samen met mijn Chinese collega Phoebe, wat een ervaring was dat, super toffe clubs! Overigens die Chinezen zijn over het algemeen echt watjes en kunnen niet tegen drank. Ze drinken zich helemaal van de wereld en zijn dan echt nock-out, daar zijn onze comazuipers niks bij lijkt het net. Een avond om niet snel te vergeten en leuke nieuwe contacten aan over gehouden. Zei ik de volgende morgen dit moet niet elke week vaste prik worden stond ik nog geen week later in de kroeg in Chengdu met de Nederlandse delegatie(hoge pieven) die even daarvoor de eerste Caren system van Motek had geopend(een revalidatie apparaat). Weer een mooie avond om niet snel te vergeten!
Ook de opening zelf was tof om bij te mogen wonen. Waar de dag voor de hele happening het hele gebouw en er omheen nog een bouwput was, zag je daar weinig van tijdens de opening. Naja als je naar de details zou kijken wist je wel beter .

Nog even de Panda als toeristische trekpleister bezocht tijdens dit bliksem bezoek in Chengdu en hup weer terug naar Beijing waar weer een training stond te wachten.
Na weer twee weken hard ploeteren en zorgen dat we in de praktijk aan de slag kunnen in de eerste week van december, hebben we vandaag onze eerste patiënten gezien tijdens een pre-screening. Het grappige hier in China is er is geen dag hetzelfde want vandaag is het zus en morgen is het zo. Inmiddels kan ik er om lachen en mee leven maar ik heb al vaak tot tien en soms tot twintig moeten tellen. Hopelijk kunnen we de flow waar we nu in zitten wat langer vasthouden en onze vruchten er van plukken in december voor ik weer even terug ga naar Nederland.

Naast het harde werken(bijna standaard 6 dagen in de week) hebben we afgelopen donderdag een hele toffe teambuilding gehad. We zijn wezen lasergamen ergens in een of andere vallei net buiten de stad. Eerst wat spellen gedaan waar het echt draaide om goede samenwerken, best een uitdaging met Chinezen, Filippijn en een Nederlander tegen een groep met allemaal Chinezen maar we hebben gewonnen.
Daarna dus met zijn alle de vallei in om het spel te spelen, nooit gedacht dat dit zo leuk zou zijn echt een aanrader. Helaas riep onze plicht weer vandaag dus voor ons geen hotspring en bergbeklimmen maar het was zeker een ontspannen dag. Another day at the office zullen we maar zeggen.

O ja nog een tip voor mensen die hier ooit heen willen voor een langere tijd, verlies nooit je sleutel van je huis of sluit je zelf nooit buiten. Voor je het weet heb je een aankondiging op je deur hangen dat je binnen twee dagen je huis moet verlaten!
We houden het spannend vanaf welke plek ik mijn volgend avontuur zal gaan schrijven.

Wat ik al zei geen dag is hetzelfde en de verhalen en avonturen worden steeds gekker en daardoor misschien ook wel leuker. Er zijn nog zoveel dingen die ik niet verteld heb maar tegen mijn principes in is dit verhaal al te lang.

Nog 3 weken Beijing en nog 1 week Filipijnen en dan even frisse lucht happen.

Liefs Anoek