Exploring the Chinese culture

Genietend van mijn "dure/zeldzame" bruine boterham met Nutella ga ik de afgelopen drie weken nog eens rustig na, nu drie weken hier sommige dingen lijken al 2 maanden geleden. Ze zeggen dat China de meest snel groeiende economie van de wereld is, nou zelfs tot in de kleinste details is dat te merken hier het lijkt af en toe of ik rush ben beland.
We zeggen wel eens dat we in Nederland zo super druk zijn, nauwelijks tijd voor elkaar hebben en iedereen steeds meer in zijn telefoon verdwijnt maar mijn mening is dat het hier nog 10 keer zo erg is. Ik vraag me af of deze mensen wel een leven hebben zonder hun telefoon, zelfs op de Chinese muur heb je vol bereik! Terwijl je je toch echt in de middel of nowhere bevind, wellicht hadden ze dit 5000 jaar geleden al wel voor zien ;-).
Buiten hun telefoons zijn ze ook heel gehaast in de metro en op straat en denken ze af en toe dat ze door je heen kunnen lopen, in Nederland zouden we dit asociaal gedrag noemen hier hoort het bij de cultuur van de stad en lijkt iedereen dat te accepteren.
Zowel vorig weekend als gisteren heb ik me lopen verbazen, iedereen verwacht dat je Chinees spreekt! Ze lullen ook goed een heel verhaal tegen je terwijl je toch echt een duidelijke blik opzet van sorry "ikke niet begrijpen". Zelfs een paar kleine basic woordjes kennen ze niet of ze vertikken het waardoor je als buitenlander het gevoel krijgt dat ze alles behalve vriendelijk zijn, maar goed dit fenomeen vinden we ook dichter bij huis namelijk bij onze Franse beneden buren. Conclusie ik moet op Chinese les, dat gaat nog lachen worden met uitspraken waarbij je struikelt over je tong. Want met mijn hoe en wat in het Chinees kom ik ook niet ver, ze lachen me serieus uit bij het uitspreken van bepaalde zinnen en snappen dan nog steeds niet wat je bedoeld. Toon hoogtes zijn hier heel belangrijk, zo heb je voor 1 woord wel vijf uiteenlopende betekenissen. Een extra challenge dus.

Naast het observeren van het gedrag van de gemiddelde Chinees gebeuren hier natuurlijk ook heel veel andere dingen. Afgelopen week is hier National Holliday begonnen, een week lang vakantie voor alle Chinezen. Misschien kan je jezelf inbeelden dat al die mensen op hetzelfde moment terug naar hun Home town gaan om dit te vieren of te wel op stations en vliegvelden wil je niet komen! Een soort van zwarte zaterdag in het kwadraat.
Voor ons betekende dit dat kantoor gesloten is tot woensdag 8 oktober en dat we vanuit ons appartementje onze werkzaamheden voortzetten. Uiteraard zijn we hier ook om zo af en toe wat te ontspannen en zijn we afgelopen donderdag naar de Chinese muur geweest. Indrukwekkend is het juiste woord om deze ervaring te beschrijven. Buiten dat ik veel respect heb voor de mensen die deze muur gebouwd heb is het een wonder dat zo iets na 5000 jaar nog steeds intact is.
Ik ben er van overtuigd dat er nog mooiere plekjes zijn van deze muur dus die gaan we een andere keer ontdekken maar dan ga ik eerst nog even trainen om ook daadwerkelijk boven te kunnen komen. Van ergonomische traptreden berekeningen en bewegingstechnologen hadden ze in die tijd nog niet gehoord ;-). Als je dan denkt dat je al een heel stuk geklauterd hebt om boven te komen en eigenlijk verder wilt denk je bij jezelf shit ik moet ook nog terug! Het is een wonder dat ik in de tussen tijd niemand naar beneden heb zien duikelen zo stijl. We kunnen zeggen The great wall kan worden afgevinkt van de Bucket list.

Vorige week ben ik met mijn onderbuurvrouw Jill op pad geweest in het oude centrum van Beijing, The Hutong. Kleine smalle straatjes waar je soms niet eens met een auto door kan en opvallend is dat het allemaal laagbouw is. Kleine schattige winkeltjes en huisjes die een aantal jaar geleden gerenoveerd zijn om het als toeristische trekpleister interessanter te maken. Mooi stukje maar vooral weer compleet anders als het district waar wij ons bevinden. We hadden geluk het was prachtig weer! Dan kleurt de stad meteen helemaal anders en lijkt alles een stuk vriendelijker. Overigens net als vandaag dus dit even afmaken en dan lekker naar buiten.

Oké we zijn hier niet om de toerist te spelen dus zal ook wat vertellen over de voortgang van het project. Zoals ik al eerder zei Chinezen gaan super snel, voor je het weet zitten zij al in de 8ste versnelling terwijl jij nog in zijn 2 zit en ziet van shit ik moet gaan hollen. Het grappige is dat je nog geen 24 uur later precies de omgekeerde wereld ziet. Ze denken niet erg vooruit, langer termijn planning is absoluut niet hun sterkste kant en moet je ook niet willen proberen te willen veranderen.
Zo kregen we na de eerste beurs ineens te horen morgen moet CRRC(revalidatie center) starten met het scannen van patiënten. Iets wat onmogelijk is als men geen training gehad heeft en nog nul kennis heeft van orthopedische schoenen. Eigenlijk al redelijk in paniek hoe we dit voor elkaar gingen boksen hebben we een dag later een heel ander beeld gekregen, oftewel weer van versnelling 8 weer terug naar 2. Iets wat je bij ons al maanden moet plannen om voor elkaar te krijgen schuift het hier gewoon even in het dagelijks programma. Zo geeft het ons wel even iets meer tijd nu en staat volgende week zondag de eerste trainingsdag op de planning, of die ook werkelijkheid wordt you never know before.

Lieve mensen ik zou nog uren door kunnen schrijven, misschien moet ik maar eens denken aan een boek te schrijven :-p maar voor vandaag houd ik het bij dit en ga ik genieten van het prachtige weer buiten nu het nog kan.

Tot snel!